مرحوم آیتالله حسنعلی اصفهانی مشهور به «شیخ نخودکی» در طول ۸ دهه عمر
پربرکت خود کرامات بسیاری را رقم زد که مهمترین آنها تشرّف نزد امام
علیبن موسیالرضا(ع) است. این کرامتها در سایه انس با قرآن و خواندن نماز
اول وقت حاصل شد.
مـادرش فـاطـمـه (عـليـهـاالسـلام ) او را بـه حـضـور رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم ) آورد، آن حضرت از ديدار او شادمان شد و نامش را حسين گذارد و گوسفندى براى او قربانى كرد. او و بـرادرش (حـسـن (عـليـه السـلام ) ) بـه گـواهـى رسـول خدا (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم ) دو آقاى جوانان بهشت مى باشند و...
در سپیدهدم چهارم
شعبان سال ۲۶ هجری قمری مولود عظیمالشأن و سرور فضایل عالمیان حضرت
اباالفضل العباس دیده به جهان میگشاید. امیر مؤمنان نام او را عباس که به
معنی شیر بیشه و ترشرو در برابر باطل و کژیها است گذاشت و کنیهاش را
اباالفضل و لقب او را قمر بنیهاشم و سقّا خواند و به دخترش زینب
(علیهاالسلام) فرمود: «او القاب زیادی خواهد داشت.» همین گونه نیز شد....
على بن الحسين بن على بن ابى طالب، مشهور به سجاد(ع)،
چهارمين امام شيعه است كه بنا به قول مشهور در سال 38 هجرى متولد گرديد و
در سال 94 با سمى كه از طرف وليد بن عبد الملك به او داده شد، به شهادت
رسيد.
نام امام هفتم ما ، موسي و لقب آن حضرت کاظم ( ع ) کنيه آن امام " ابوالحسن
" و " ابوابراهيم " است . شيعيان و دوستداران لقب " باب الحوائج " به آن
حضرت داده اند . تولد امام موسي کاظم(ع) روز يکشنبه هفتم ماه صفر سال
128هجري در " ابواء " اتفاق افتاد . دوران امامت امام هفتم حضرت موسي بن
جعفر ( ع ) مقارن بود با سالهاي آخر خلافت منصور عباسي و در دوره خلافت
هادي و سيزده سال از دوران خلافت هارون که سخت ترين دوران عمر آن حضرت به
شمار است . امام موسي کاظم ( ع ) از حدود 21سالگي بر اثر وصيت پدر بزرگوار
و امر خداوند متعال به مقام بلند امامت رسيد ، و زمان امامت آن حضرت سي و
پنج سال و اندکي بود و مدت امامت آن حضرت از همه ائمه بيشتر بوده است ،
البته غير از حضرت ولي عصر (عج ).
حضرت زینب كبرى علیها السلام در روز پنجم جمادى
الاولى سال پنجم یا ششم هجرى قمرى در شهر مدینه
منوّره متولّد گردیده، و جهان را به قدوم خویش
مزین فرمودند.
بنا بنوشته مورخين ولادت على عليه
السلام در روز جمعه 13 رجب در سال سى ام عام الفيل (1) بطرز عجيب و
بي سابقه اى در درون كعبه يعنى خانه خدا بوقوع پيوست،محقق دانشمند حجة الاسلام
نير گويد:
امام محمد تقی (ع ) هنگام وفات پدر 8 ساله بود و پس از شهادت جانگداز حضرت رضا (ع) مقام امامت به فرزند ارجمندش حضرت جوادالأئمه (ع ) انتقال یافت ...
"بهتر از نیكی، نیكوكار است، و زیباتر از زیبایی، گوینده آن است و برتر از
علم، حامل آن و بدتر از بدی، عامل آن است وحشتناك تر از وحشت، آورنده آن
است."
از سخنان گهربار امام هادی علیه السلام
لقب آن حضرت باقر يا باقرالعلوم است ,بدين جهت كه : درياى دانش را شكافت و اسرار علوم را آشكار ساخت .
نام مبارك امام پنجم محمد بود .
القاب ديگرى مانند شاكر و صابر و هادى نيز براى آن حضرت ذكر كرده اند كه هريك بازگوينده صفتى از صفات آن امام بزرگوار بوده است .
پیش از تولّد حضرت فاطمه سلام الله علیها، خداوند در معراج، بشارت تولّد
ایشان را به نبی خاتم صلّی الله علیه و آله و سلم داده و فرموده بود:
یا مُحَمَّد! إِنَّ اللهَ تَعَالَی یبَشِّرُكَ بِفَاطِمَةَ مِنْ خَدِیجَةَ بِنْتِ خُوَیلِدٍ...؛
ای پیامبر! خداوند [ولادت] فاطمه را از خدیجه، دختر خویلد به تو بشارت می دهد...
فاطمه (علیها
السلام) در نزد
مسلمانان
برترین و
والامقام ترین
بانوی جهان در
تمام قرون و
اعصار میباشد.
این عقیده بر
گرفته از مضامین
احادیث نبوی
است. این طایفه
از احادیث،
اگر چه از
لحاظ لفظی
دارای تفاوت
هستند، اما
دارای مضمونی
واحد میباشند....
ولادت آن حضرت در روز اول ذيقعده سال ١٧٣ هجرى قمرى در مدينه منوره واقع
شده است. ديرى نپاييد كه در همان سنين كودكى مواجه با مصيبت شهادت پدر
گرامى خود در حبس هارون در شهر بغداد شد. لذا از آن پس تحت مراقبت و تربيت
برادر بزرگوارش حضرت على بن موسى الرضا (ع) قرارگرفت.
حسن بن علی بن محمد(ع) مشهور به امام حسن عسکری، (۲۳۲-۲۶۰ق) یازدهمین امام
شیعیان اثناعشری است که به مدت ۶ سال امامت شیعیان را بر عهده داشت. او
فرزند امام هادی(ع) و پدر امام زمان(عج) است.
از قول
مادر ايشان نقل شده است كه :"
هنگاميكه به حضرتش حامله شدم به هيچ
وجه ثقل حمل را در خود حس نميكردم و
وقتي به خواب ميرفتم, صداي تسبيح و
تمجيد حق تعالي وذکر " لاالهالاالله
" رااز شكم خود ميشنيدم, اما چون
بيدار ميشدم ديگر صدايي بگوش نمي
رسيد. هنگاميكه وضع حمل انجام شد،
نوزاد دو دستش را به زمين نهاد و سرش
را به سوي آسمان بلند كرد و لبانش را
تكان ميداد؛ گويي چيزي ميگفت"
(2).